“Ik hoop dat ik mijn kinderen en kleindochter snel weer kan knuffelen”

We hebben allemaal te maken met de strenge maatregelen vanwege het coronavirus. Voor inwoners van De Vijverhof is het extra zwaar: zij hebben al een tijd hun familieleden niet meer mogen ontvangen en kunnen niet samen met anderen gezellige dingen doen. Jack Blok vertelt hoe hij dit ervaart.

Jack Blok (72) had zich zijn oude dag heel anders voorgesteld: hij verhuisde in 2016 met zijn vrouw naar Spanje om daar lekker van de rust en het weer te genieten. Maar een jaar later overleed zij plotseling en zat hij alleen in het afgelegen Spaanse dorpje. Zijn dochter vond dat geen fijn idee en haalde hem terug. Na wat omzwervingen woont hij sinds 13 februari in De Vijverhof. Noodzakelijk, want na een herseninfarct raakte Jack deels verlamd. Hij vindt De Vijverhof een fijne plek: “Er wordt hier goed voor me gezorgd, er is 24 uur per dag toezicht en de medewerkers zijn fantastisch! Ik vind het ontzettend leuk als ze hier fluitend en zingend binnenkomen, altijd met goede zin. Ze krijgen allemaal een 10 van me!”

Zwaaien op de parkeerplaats

Jack mist Spanje, maar is blij dat hij op tijd weer terug is gekomen naar Nederland. “Als ik daar tijdens de lockdown had gezeten, was ik helemaal eenzaam geweest”, vertelt hij. “Hier kan ik af en toe nog zwaaien naar mijn zoon, dochter en kleindochter op de parkeerplaats. Ik mis ze heel erg en vind het heel naar dat ik ze niet kan aanraken. Maar ik heb alle begrip voor de strenge regels, want het indammen van het virus is nu het belangrijkst. Gelukkig heeft De Vijverhof onlangs geregeld dat ik mijn dochter en kleindochter van dichtbij kon zien: ik beneden voor het raam en zij buiten in een partytent. Dat heeft me echt goed gedaan. Maar ik hoop natuurlijk dat ik ze snel weer kan knuffelen.”

Spaans praten

In de tussentijd belt of appt Jack regelmatig met zijn familie. Af en toe zit hij een tijdje – alleen – in de serre en tussendoor maakt hij een praatje met de zorgmedewerkers. “Ik vind het fijn dat zij hier de tijd voor nemen”, geeft hij aan. “Er is één medewerkster die oorspronkelijk uit Spanje komt. Met haar praat ik een paar woordjes Spaans, om de taal een beetje bij te houden. Dat vinden we allebei hartstikke leuk. Maar ik mis echt de gezelligheid van het samen eten en koffie drinken met de andere inwoners. Af en toe komen medebewoners even in de deuropening zwaaien en vragen hoe het gaat, maar meer contact is er niet.”

Netflix

“Om mezelf bezig te houden, probeer ik af en toe te tekenen en kijk ik films op Netflix”, gaat Jack verder. “Zo heb ik net Smokey and the Bandit gezien. Hierin herkende ik veel plekken, want ik heb met mijn vrouw een rondreis door Amerika gemaakt, onder meer naar Memphis. Daar hebben we het huis van Elvis bezocht, waar ik groot fan van was. Mooi om die herinneringen weer op te halen. Maar op een gegeven moment heb je die tv ook wel gezien hoor. Ik hoop dan ook dat deze situatie gauw voorbij is. Dat ik weer andere mensen mag zien, weer naar fysiotherapie kan en lekker Chinees kan gaan halen. Daar kan ik me echt op verheugen. Tot het zover is, wens ik iedereen sterkte!”