Huurder Ruud Roza

Sinds vijfenhalf jaar woont de opgewekte Ruud Roza (82) in de Nachtegaal. Hij drinkt iedere middag gezellig een wijntje in de Brasserie en maakt regelmatig een praatje met medebewoners. “Ik zit hier echt niet te verpieteren hoor!”

Zodra je bij Ruud Roza binnenstapt, word je vrolijk begroet door dwergpapegaai Pino. Hij mengt zich gezellig kwetterend in het gesprek. “Een echt gezelligheidsdier”, geeft zijn baasje aan. Dat Ruud Roza zelf ook van gezelligheid houdt, blijkt wel uit het feit dat hij vrijwel elke middag in de Brasserie van De Vijverhof te vinden is. “Hier drink ik een lekker wijntje en maak een babbeltje. Ik ken veel mensen van vroeger en vind het leuk om samen herinneringen op te halen.”

Landen ontdekken

Aan mooie herinneringen heeft Ruud Roza geen gebrek. “Ik ben zo rond mijn 17de gaan werken als scheepskok op vrachtschepen. Je wist van tevoren eigenlijk nooit waar je precies naartoe ging en soms was ik meer dan een jaar weg. Ik was vrijgezel, dus vond het prima. Ik ben tijdens die reizen echt wijzer, volwassen en zelfstandig geworden. Destijds lag een containerschip een week of twee, drie in een haven, dus had je alle tijd om een stad of land te ontdekken. Ik heb dan ook bijna alles van de wereld wel zo’n beetje gezien. De mooiste plek waar ik geweest ben, is Argentinië. Ik vond het daar erg gezellig en voelde me er echt thuis.”

Huismeester

Tijdens een schaarse periode aan land, ontmoette Ruud de vrouw van zijn leven. Hij wilde graag bij haar zijn en zei de zeevaart vaarwel. Het koken bleef trekken, maar werken bij een banketbakker en in een restaurant beviel niet zo goed. “Ik was ’s avonds laat thuis en moest op feestdagen werken, dat vond ik niet leuk. Daarom ben ik gaan werken als huismeester en vervolgens als hoofd huishouding in seniorenflat IJsselzicht.” Na de bruiloft woonden Ruud en zijn vrouw in Schiebroek. Hier werden ook zijn zoon en dochter geboren. Later verhuisde het gezin naar een vierkamerwoning boven de Koperwiek.

Genoeg te doen

Zeven jaar geleden – toen het stel bijna vijftig jaar samen was – overleed zijn vrouw en werd het huis te groot. “Ik ben blij dat ik de stap naar De Vijverhof heb gemaakt. Hier is het gezellig en kan ik straks alle hulp krijgen die ik nodig heb. Nu nog niet hoor, ik red mezelf prima en mijn kinderen houden me goed in de gaten. Koken doe ik nog steeds met veel plezier, vooral nasi en bami maak ik graag. Daarnaast wandel ik veel, doe graag boodschappen en speel af en toe een spelletje op de laptop. Behoefte om mee te doen aan de activiteiten van De Vijverhof heb ik niet: ik vermaak mezelf prima. Ik zit echt niet te verpieteren hoor. Eenzaam ben ik zeker niet en ik heb genoeg te doen, de dag gaat snel genoeg!”