Mevrouw Kruger

Ze zit rustig op haar stoel en kijkt mijmerend naar buiten. Hermina Kruger (83) heeft sinds haar verhuizing van de tweede naar de derde verdieping een ander uitzicht gekregen. Jammer, maar gelukkig is haar kamer lekker ruim en van alle gemakken voorzien.

“Op de tweede verdieping had ik een prachtig uitzicht op de vijver en de IJssel”, vertelt Hermina Kruger. “Ik genoot van de eendjes en mensen die er hun hond uitlieten. Helaas werd de tweede verdieping een afgesloten afdeling voor mensen met dementie en moest ik verhuizen naar de derde. Hier kijk ik recht tegen de andere flats van De Vijverhof aan. Erg jammer, maar het is niet anders.”

Spullen erbij

Hermina Kruger woonde zo’n vierenhalf jaar in de oudbouw van De Vijverhof en was een van de eersten die naar de nieuwbouw verhuisden. “Dat was wel even wennen, want mijn nieuwe kamer was wel twee keer zo groot als de vorige. Ik heb zelfs spullen moeten bijkopen”, zegt ze lachend. “Het is hier fijn wonen hoor, en de zusters zijn heel opmerkzaam, behulpzaam en lief.” Dochter Lucienne beaamt dit: “Dit is erg fijn en geeft mij rust. Als er iets is, hoor ik het meteen. En ze zijn er ook voor mij als ik verdriet heb. Het voelt als familie.”

Geluksvogel

Vroeger was Hermina dol op schilderen: in haar kamer hangen mooie werken van haar hand. Tegenwoordig kleurt ze graag mandala’s in. Op vrijdag doet ze beneden aan gymnastiek en soms gaat ze naar het borreluurtje. De dinsdag is favoriet: dan gaat ze naar de bingo, waar ze bijna altijd wel iets wint. Van knuffels, bloemen en chocola tot zelfs een keer een taart. Haar bijnaam is dan ook niet voor niets ‘de bingokoningin’. “Ik ben echt een geluksvogel, want ik mocht ook al een keer mee op een weekendtrip die kok Vincent had gewonnen. Dat was heel erg leuk!”

Tobben met gezondheid

Toch is Hermina’s leven niet alleen maar rozengeur en maneschijn: ze werd al vroeg weduwe, toen haar man op 42-jarige leeftijd overleed. Ook haar broers zijn vrij jong gestorven, wat voor veel verdriet zorgde. En tegenwoordig tobt ze veel met haar gezondheid. Lucienne vertelt: “Ze heeft een pacemaker, nierfalen en afgelopen najaar twee wervels gebroken na een vervelende val, waar we pas na tweeënhalve maand achterkwamen omdat de pijn maar niet overging. Ja, mijn moeder is een bikkel hoor. Hopelijk gaat ze nog een hele tijd mee!”