Brigitte Roukens

Zo lang mogelijk thuis blijven wonen is tegenwoordig de norm. Veel ouderen willen dat ook. En met thuiszorg is dit vaak prima te doen. Maar er komt misschien een tijd dat thuiszorg niet meer volstaat. Wat dan? Brigitte Roukens vertelt over haar besluit om zich alvast in te schrijven voor een huurwoning van De Vijverhof.

De thuiszorg van De Vijverhof bevalt haar heel goed, en in combinatie met haar eigen huishoudelijke hulp kan Brigitte Roukens zich thuis nog goed redden. Toch heeft ze zich alvast voorbereid op mindere tijden: “Afgelopen voorjaar heb ik me ingeschreven voor een huurwoning van De Vijverhof. Daar kun je leuk wonen, in een voor mij bekende omgeving. Met alles in de buurt: zorg en winkelcentrum De Koperwiek.”

Vertrouwen

Brigitte Roukens kende De Vijverhof niet, tot ze op zoek was naar thuiszorg. “Die zorg is uitermate goed: ze komen hun afspraken na – en dat is zeker niet overal zo. Ook vind ik het fijn dat het thuiszorgteam bestaat uit een vrij vaste groep. Ik zie bijna altijd dezelfde gezichten. Dat geeft vertrouwen. Ik weet niet wat de toekomst brengt, maar ik wil wel graag voorbereid zijn als ik meer hulp nodig heb. Wat ik dan belangrijk vind? Dat ik mijn eigen tijd mag indelen: slapen en wakker worden wanneer ik dat wil. Bij mij mogen ze dan als laatste langskomen, want ik lig er nooit vroeg in!”

Aandacht

Ze beseft heel goed dat de wachtlijsten voor woningen van De Vijverhof lang zijn. Toch maakt Brigitte Roukens zich niet veel zorgen. “Ik maak me niet extra druk om dingen die er nog niet zijn. Afwachten maar. Ik hoop wel dat het in de zorg de komende jaren beter gaat. Dat er beter geluisterd wordt naar de medewerkers. Zij moeten hard werken onder flinke tijdsdruk, dat zie ik graag veranderen. Iedereen verdient aandacht. Mensen die zorg nodig hebben, maar zeker ook de mensen die de zorg verlenen. Als ik in De Vijverhof kom te wonen, zou ik ook wel vrijwilligerswerk willen doen, om de zorg te ontlasten. Dat lijkt me hartstikke leuk. Ik ben niet mobiel, maar er is vast van alles mogelijk op dat vlak. Zo lang ik maar niet achter de geraniums terechtkom!”