Hoe werken we samen in de zorg?
Chequita Landus begon in 2007 bij De Vijverhof als uitzendkracht en is hier nooit meer weggegaan. Sinds 2011 heeft ze een vast contract en is ze verzorgende, EVV’er en werkbegeleidster. Ze werkt steeds vaker samen met familieleden van bewoners en mantelzorgers. Hoe gaat dat?
“Dat gaat over het algemeen heel goed!”, antwoordt Chequita enthousiast. “Maar we zouden graag de familieleden van onze bewoners wat meer bij de zorg willen betrekken. Dit klinkt zwaar, maar het gaat dan om kleine dingen. Een voorbeeld: als je thee zet voor je moeder bij wie je op bezoek bent in de serre, bied de andere bewoners dan ook even een kopje aan. We zien graag dat familieleden zich wat meer betrokken voelen bij de bewoners. Daar hebben we allemaal plezier van. Natuurlijk blijven de echte zorgtaken, zoals wassen en het regelen van de medicatie, bij ons.”
Betere kwaliteit van leven
Maar hoe zorg je ervoor dat familieleden zich meer betrokken gaan voelen bij de zorg? Chequita: “We nodigen ze uit en kijken eerst samen naar wat de bewoners zelf nog kunnen. Bijvoorbeeld boterhammen smeren, koffie zetten of zichzelf deels wassen, dit stimuleert hun zelfredzaamheid. Hoe meer mensen zelf kunnen doen, hoe beter de kwaliteit van leven is én hoe langzamer de achteruitgang in hun gezondheid gaat. We willen graag een balans vinden in wat onze bewoners zelf kunnen en waarbij wij ze moeten ondersteunen. Hierover willen we graag duidelijke afspraken maken met de familie: wie doet wat?”
Kijken naar de mogelijkheden
Ook familieleden kunnen een stukje zorg uit handen nemen, bijvoorbeeld door wat vaker op bezoek te komen en met de bewoner naar een belangrijke afspraak te gaan. “Natuurlijk snappen we dat niet iedereen evenveel tijd heeft”, geeft Chequita aan. “Kun je zelf bijvoorbeeld alleen op zondag komen, dan is er misschien een ander familielid dat door de week op bezoek kan komen of mee kan naar een afspraak of winkel. Zo bekijken we samen wat mogelijk is. Wat meer betrokkenheid en interesse van de familie is altijd fijn. Daarom blijf ik graag met familieleden in contact. Als ze ergens tegenaan lopen of zelf ergens ondersteuning bij nodig hebben, hoor ik dat graag. Ik ben er voor de bewoners én hun familie. Samen leveren we de beste zorg.”
We moeten het samen doen
Deze nieuwe manier van werken is vaak even wennen. Vooral voor familieleden die in het begin is beloofd dat de zorg voor moeder of vader helemaal uit handen zou worden genomen. “Hoe graag we dat ook zouden willen, dat kan helaas niet meer”, zegt Chequita. “De druk op de zorg is te groot geworden. We moeten het nu echt samen doen. Sommige familieleden doen dat al. Ze ruimen alvast de kamer op of wassen de kopjes en borden af. Soms hoor ik: ‘Ik heb moeder zelf al aangekleed hoor, want ik zie dat jullie het druk hebben.’ Dat waarderen we enorm! Meer interesse en contact kan hartstikke leuk zijn. Zeker in dit leefhuis. Ik ervaar het dan ook als positief!”
