Als bestuurder heeft Wouter Groot een duidelijk beeld van de toekomst van De Vijverhof. De strategie staat nog niet helemaal vast, maar er zijn al wel uitgangspunten waar hij de komende tijd aan wil werken.
Moet De Vijverhof zelfstandig blijven of is het beter om onderdeel te worden van een grotere organisatie?
“De Vijverhof is compact. Niet klein en geen underdog, maar wel overzichtelijk en met een bijzonder profiel. Dat is echt de kracht van onze organisatie. We bieden huisvesting in de sociale en vrije sector. Én we bieden zorg, bij mensen thuis en in ons eigen verpleeghuis. Een groot deel van de keten voor ouderen hebben we hier in een straal van 150 meter bij elkaar. Het is een wijk op zich en we zijn belangrijk voor Capelle. Om dit zo te houden, is het belangrijk dat we meer gaan samenwerken met andere partijen en van elkaar leren, zodat we op grotere schaal kunnen opereren. We zouden best kunnen fuseren met een andere organisatie, maar dat is niet het uitganspunt. We gaan uit van onze kracht. Het gaat erom dat je samen meer kunt bereiken dan alleen. In de zorg is de vraag veel groter dan het aanbod. We moeten elkaar niet als concurrent zien, maar juist de krachten bundelen. Want we hebben de ander ook nodig om onze eigen kracht te behouden.”
Wat moet er verder veranderen?
“We staan voor de uitdaging dat de zorgvraag steeds groter wordt, en het aanbod zorgmedewerkers kleiner. Daar moeten we slim mee omgaan. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat mensen zolang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Er is een ‘mind shift’ nodig. Niet alles hoeft onder de noemer ‘professionele zorg’ te vallen. Mensen wassen en aankleden en het huishouden doen, is geen zorg, maar onderdeel van het leven. Hierin zie ik een grotere verantwoordelijkheid van deze mensen zelf, hun familie en omgeving. We moeten af van de vanzelfsprekendheid van het verlenen van zorg voor ouderen. Het uitgangspunt moet zijn: wat kunnen jij en je omgeving zelf doen of organiseren? En niet: je hebt er recht op. Je moet juist kijken hoe je ervoor kunt zorgen dat je de professionele zorgvraag zo lang mogelijk kunt uitstellen, door zoveel mogelijk zelf te blijven doen. Daarom moeten we meer aandacht geven aan het organiseren van een sociaal vangnet of leefgemeenschap en iets minder aan geïnstitutionaliseerde zorg, zoals ziekenhuizen en verpleeghuizen voor ouderen.”
Gaat De Vijverhof verder uitbreiden?
“Groei is geen doel op zich. Bovendien is nieuwbouw in deze tijd een enorme uitdaging. Zowel financieel – met lagere vergoedingen voor verblijf – als op het vlak van beschikbare bouwmaterialen en bouwmedewerkers. En dan is er nog de uitdaging van voldoende zorgmedewerkers. We bouwen dus niet zomaar een verpleeghuis erbij. We kijken liever eerst naar de maatschappelijke woonopgave waar we voor staan en hoe we vanuit onze kracht kunnen bijdragen aan de oplossing daarvan. Dit kunnen we niet alleen, maar wel met partners als de gemeente, andere zorginstellingen, welzijnsorganisaties, woningcorporaties en ondernemers. Samen kunnen we de haalbaarheid van nieuwbouw vergroten: woningen waar de doelgroep zelfstandig kan wonen. Door naar de brede woonopgave voor ouderen en jongeren te kijken, samen te werken met maatschappelijke partners en belanghebbenden én creatief te zijn, meen ik dat we een mooi woonconcept kunnen realiseren. Een compacte leefgemeenschap waar mensen met elkaar zorgen voor elkaar. Dan is minder professionele zorg en ondersteuning nodig, maar wel in de nabijheid beschikbaar. Bovendien zijn we dan niet alleen afhankelijk van een overheidsinstantie of een zorgkantoor, iets wat ik ook heel belangrijk vind voor de maatschappelijke en financiële houdbaarheid.”
Wat is nog meer belangrijk?
“Ik wil meer aandacht besteden aan de positie van de medewerkers. Zo wil ik investeren in laagdrempelige en frequente inspraak en medezeggenschap; ik wil graag weten wat medewerkers ergens van vinden en of het beter kan. Daarmee kunnen we het werken in De Vijverhof nog mooier maken. Ik ga dit eerst testen voor medewerkers, waarna we dit principe mogelijk ook zullen toepassen voor inspraak van cliënten, inwoners en bezoekers.
Verder is het belangrijk dat we ons bewust zijn van onze uitgaven en inkomsten. Ik wil dat we bewuster keuzes maken waar we de schaarse middelen aan besteden. We gaan hier scherper op sturen en daarmee onze bedrijfsvoering verder professionaliseren. Dit is belangrijk, zeker met de enorme kostenstijgingen, inflatie en aangekondigde bezuinigingen voor onze branche.
Ten slotte heb ik de wens dat we meer aandacht besteden aan onze waarden. Hierover kun je meer lezen in een ander artikel in dit magazine.”
De komende maanden wordt de nieuwe strategie van De Vijverhof verder uitgewerkt. Dit najaar zullen er meer details over bekend zijn. Zodra de plannen meer concreet zijn, vertellen we hierover in Spraakwater.
